| مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم
|
|
که پیش چشم بیمارت بمیرم
|
| نصاب حسن در حد کمال است
|
|
زکاتم ده که مسکین و فقیرم
|
| چو طفلان تا کی ای زاهد فریبی
|
|
به سیب بوستان و شهد و شیرم
|
| چنان پر شد فضای سینه از دوست
|
|
که فکر خویش گم شد از ضمیرم
|
| قدح پر کن که من در دولت عشق
|
|
جوان بخت جهانم گر چه پیرم
|
| قراری بسته‌ام با می فروشان
|
|
که روز غم بجز ساغر نگیرم
|
| مبادا جز حساب مطرب و می
|
|
اگر نقشی کشد کلک دبیرم
|
| در این غوغا که کس کس را نپرسد
|
|
من از پیر مغان منت پذیرم
|
| خوشا آن دم کز استغنای مستی
|
|
فراغت باشد از شاه و وزیرم
|
| من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
|
|
ز بام عرش می‌آید صفیرم
|
| چو حافظ گنج او در سینه دارم
|
|
اگر چه مدعی بیند حقیرم |
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
